Renaud Garcia-Fons przesuwa i tak daleko już wytyczone granice technicznego mistrzostwa. Artysta ucieka od pułapek wirtuozerii, koncentrując się na budowaniu świata intymnych uniesień, pełnych mądrości i lirycznego ciepła. Niezwykła technika gry jest jedynie środkiem do wyrażania emocji.
Renaud Garcia-Fons korzysta z instrumentu o pięciu strunach. Chętnie na nim improwizuje, wykraczając daleko poza tradycyjną rolę kontrabasu jako instrumentu akompaniującego. U krytyków zyskał miano „Paganiniego kontrabasu”.
